Nemačka podmornica U-1

Podmornica U-1 je bila prva podmornica izgrađena za nemačku ratnu mornaricu, nakon što je Adolf Hitler ukinuo odredbe Versajskog ugovora, po kome Nemačka nije smela da poseduje podmorničku flotu. Gradnja podmornice je počela u Kilskom brodogradilištu Dojče Verke 11. februara 1935. godine uz prigodnu ceremoniju. Njena gradnja je završena 29. juna 1935. godine, nakon veoma brze izgradnje, i opremljena je posadom koja je pre toga vršila obuku u Holandiji.

Služba
Njena pred-ratna služba nije bila baš sjajna i dobila je reputaciju jeftinog broda. Njena brza gradnja, kombinovana sa neadekvatnom tehnologijom upotrebljenom za njeno stvaranje, načinili su od nje neprijatan, nezaptiven i spor brod. Međutim, kada je rat počeo, već je postojao plan da se ona i druge podmornice tipa IIA upotrebljavaju prvenstveno kao trenažne podmornice.

Uprkos tom planu, od 15. do 29. marta 1940. godine, zahvaljujući nestašići potrebnih jedinica, ona se upotrebljava protiv britanskih trgovačkih brodova, koji plove ka Norveškoj, dostižući efektivne granice daljine njenog radijusa. Ona ne uspeva da pronađe metu, ali je opet poslata 4. aprila, na nov zadatak, kao priprema za invaziju Norveške. Ona šalje jedan kratak radio signal 6. aprila, javljajući svoju poziciju, pre nego što je nestala zauvek. Razlog njenog nestanka je nepoznat, mada je ona po planu, plovila neznajući kroz jedno minsko polje, koji je postavila britanska podmornica Narwhal, nekoliko dana ranije. Postoji još jedna prtpostavka njenog nestanka; na osnovu izveštaja britanske podmornice Porpoise, u kojem se navodi da je jedno torpedo ispaljeno ka nepoznatoj neprjateljskoj podmornici, 16. aprila, tokom borbi za Norvešku.

Komandanti
Klaus Evert 29. jun 1935. - 30. septembar 1936.
Aleksander Gelhar 1. oktobar 1936. - 2. februar 1938.
Jirgen Deke 29. oktobar 1938. - †6. april 1940.

Bez obzira koji je razlog njenog potapanja, podmornuica U-1 nije smela biti poslata na zadatak u tako opasne vode, sobzirom na njenu istrošenost i nepouzdanost, i njen gubitak je uticao na borbeni duh unutar nemačke ratne mornarice. Ipak, ona je bila prva od preko 1.000 nemačkih podmornica koje su služile tokom Drugog svetskog rata, i jedna od preko 700 podmornica koje su izgubljene u ratu.